انزلی تورکلری (انزلیچی)

(پیام دوستی)

می دیل پوره زغصه زمانه
آقصه بو می شعر ره بهانه
آتشمه می دیل کشه زبانه

جان برر ای ذره تو گوش بوکون
می تلخ دردره ایپجه هوش بوکون

دفتر عمره اروزه وا گودم
طالع بخته بیدمه تا گودم
مرغ دیله سینه دورون جا گودم

مرغ نبو بولبول پر کیفته بو
چند بهاری اونا در چفته بو

انزلی چی رشتی دینیاچالی
هی تو مره طعنه زنی خالخالی
چند کلمه حرف دارمه تو والی

    من اگه داشتم اویه دام دانه
   پا نوگودوم جان برر تی خانه

رو بوکوده اگر شیمی گیلانم
تاول دست امره بوخورده نانم
مینت هیچ کسه نوبورده جانم

    عیبه تره بینان بوشو تی کاره
یا کی نیشی سر بیگرم دوباره

می دیل داره تی حرف جان گلایه
هنوز گویی تورکان عجب لایه
 بلا چییه تی گردنه طلایه

 گیلک توی ملک بویی در عالم
 تی امره جان بیکیفته اون نهالم

می چوم داره تی سبز رنگ رنگه
کوهه بیدین هنوز خوره قشنگه
(میرزه) بیکیفته اوروزه توفنگه

     من اونه هی جان برر گوفتیمی
(میرزیه) دسته همته گیفتیمی

جنگل شیره همه یاور بومه
خوابه واناشدیم بایه هرگز چومه
تا سحره دءلی دءلی گوفتیمه

دست قضایه نبه ک بوکودن
    (میرزه) بی خواسته امره روکودن

خالخالیام تی امره هم قرارم
خزان نییم تی برکه ره بهارم
تی خانیه حلب نی بم حصارم

چی فیکر کونی مگر هچین وچینه
    می حرفه گوش بوکون می حرف همینه

برنجی کی خوری می دسته رنجه
آدریا کی نهه نهفته گنجه
شیمی خورد خوراک اگر برنجه

    گندم نان کنیم خوریم آدم
    فکر نوکونی تی امره خانه زادم

تی سرنوشت تی امره روبرایه
آدشت دشت خرمی تره پنایه
مره کی نان فاده امی خودایه

    عیبه بوشو تهمت بیجا نزن
بیگیفته بخته تی شینه پا نزن

تو که داری عقده دل تورک جان
ایبجه بینیش فکر بوکون تی میان
چوم واکونا عالم فندیر فلان

    تورک عرب غیریه صوحبت نیه
    حورمته قائل بوبون انسان کیه

دریای طوفان جلو فوش آیه
(ائلچی) شعران تره دل خوش نایه
هر که بوبو می جای ره جوش آیه

    شوفره گوفتن ناتانیم تاکسی چی